Yalnızlık Eğitimi

Yavru köpeğiniz sizi, ailesi ya da sürüsü olarak görür ve mümkün olduğunca sizinle birlikte olmak ister.

Her ne kadar bazı zamanlar onu yalnız bırakmanız gerekli de olsa, bu onlar için stresli bir durum olacaktır. Çünkü yavru köpeğiniz sizin ne zaman döneceğinizden emin olamaz. Endişelenebilir ve ağlayabilir, mızmızlanabilir uluyabilir (sürüsünü bulmaya çalışan bir kurt gibi). Yavru köpeğiniz yalnızlıkla başa çıkabilmeyi öğrenmek için güven verilmeye ve övgüye ihtiyaç duyar.

Yavru köpeğinize yalnız başına kalmayı öğretmeye, siz evde iken kısa zaman dilimlerinde kafesinde yalnız bırakarak başlayın. Kafeste sessizce oturduğu zamanlarda onu takdir edin ve övün. Kafesin dışına çıkardığınız zamanlarda, köpeğin bu durumu onu kurtarıyormuşsunuz gibi algılamasına izin vermeyin.

Çalışmadığınız günlerde kısa zamanlı dönemlerde evi terk edin. Bu zaman dilimlerini kademeli olarak artırarak onun kulübesinde yalnız başına kalması durumunu olağan hale getirin.

Evden ayrılma ve eve dönüş anlarını büyük bir mesele haline getirmeyin. Bu durum yavru köpeğinizin endişe duygusunu destekleyecektir.

Yavru köpeğiniz, sizin geliş ve gidiş zamanlarınızı tahmin edebilme yeteneğini geliştirecektir ve zamanla bunu öğrenecektir.

Yalnızlık olgusundan dikkatini çekmesi için ona güvenli oyuncaklar verin. Odada hafifçe çalan bir radyo bulundurmayı tercih edin. Böylece yavru köpeğiniz sesler duyacak ve kendini güvende hissedecektir. Çok küçük zamanda eve alınan yavrularda yattığı minderin altına konan bir saat onu yatıştırır ve güven duymasını sağlar. Tik tak seslerini annesinin kalp atışları olarak algılar.